و من فرو مینگرم...

مطمعنم همه دعواهای بچه های کم سن وسال رو باهم دیدین...
و مطمعنم که لبخندی روی لب هاتون نشسته و معمولا بی تفاوت از کنارشون رد شدید!
چرا؟
چون میدونید که یه چیز بیهوده اس،بی نتیجه،بی اثر و بدون داشتن برنده و بازنده حقیقی
و آثار مثبت و منفی موثر در آینده و زندگی شون! یه چیزی که هیچوقت جدی نیست.
و باز هم مطمعنا پیش اومده که یه بچه بخواد شما رو بزنه! و شما با شوخی یا بی توجهی
از سر بازش کردین! یا گذاشتین شما رو به خیال خودش بزنه و تو دنیای بچگونه اش خوش باشه.
بعضی وقتا آدم به جایی میرسی که همین نگرش و حس رو به خیلی از آدم بزرگای اطرافت داری!
طوری که وقایع مهم و تاثثیر گذار و استرس زای زندگی شون،هیچ هیجان و حسی رو درونت قلقلک نمیده!
هیچی!کاملا نسبت به همه چی بی تفاوتی هستی ،حتی کارها و افعال منفی شون در قبال خودت!!!
چون میدونی جدی نیست!بعضا از روی عقل نیست! و نتیجه ای در بر نخواهد داشت
به طور کلی نه ارزش ها و اهداف و امیال اونا برات قابل توجه و اهمیت هستن
و نه جبهه گیری و سعی شون در لطمه رسانی و آزار و ...
اون وقته که چشمات یه حالت بی فروغ و بی روحی به خودشون میگیرن!
و وقتی فیلم نامه ها و دیالوگ های بازیگرای سیاهی لشکر رو از حفظی....
هر چیزی رو هر هدفی رو ! هر نیتی رو هر فریبی رو هر دروغی رو به عینه میبینی...
و گاهی وقتا حتی حوصله نداری کات بدی و میذاری تو خریت خودشون بمونن،بدترین مجازات!
بذاری گند بزنن فیلم زندگیشون رو! به درک! عوضی ها ارزش عوض کردن ندارن...
خودت هستی و یه صندلی روی یه بلندی!هیچی جذبت نمیکنه که از جات بلند شی...!
به قول نیچه ،کسی که بر بالاترین قله رفته باشد،خنده میزند بر.....
سرتو میندازی پایین و گذر عمر و تبدیل شدن انرژی ها و مواد و اتم ها به هم رو نگاه میکنی...
به قولی آنگاه که آرزومند عروجید،به بالا مینگرید! و من فرو مینگرم،زیرا عروج کرده ام!



(منفی در مثبت، در هر صورت یعنی منفی! سخت ترین کار دنیا یعنی نشدن در بین سیل منفی هاس)